Projekt uchwały w sprawie rozpatrzenia skargi na Burmistrza Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie.

Projekt

z dnia  18 czerwca 2025 r.

Zatwierdzony przez .........................

Uchwała Nr ....................
Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich

z dnia 26 czerwca 2025 r.

w sprawie rozpatrzenia skargi na Burmistrza Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie

Na podstawie art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2024 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 1465 z późn. zm.; dalej jako: u.s.g.) w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 572; dalej jako: k.p.a.), po zapoznaniu się ze stanowiskiem Komisji Skarg, Wniosków i Petycji, Rada Miejska w Kątach Wrocławskich uchwala, co następuje:

§ 1. Po rozpatrzeniu skargi złożonej przez Mieszkańca Gminy Kąty Wrocławskie w dniu 19 maja 2025 r. na działalność Burmistrza Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie, Rada Miejska uznaje skargę za bezzasadną.

§ 2. Uzasadnienie dla sposobu rozpatrzenia skargi stanowi załącznik do niniejszej uchwały.

§ 3. Celem wykonania niniejszej uchwały upoważnia się Przewodniczącą Rady Miejskiej do zawiadomienia podmiotu wnoszącego skargę o sposobie jej rozpatrzenia.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

uzasadnienie

W dniu 19 maja 2025 r. do Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich wpłynęła skarga na Burmistrza Miasta i Gminy Kąty Wrocławskie (dalej jako: Burmistrz). W skardze Skarżący zarzucił, że Burmistrz w sposób nienależyty wykonuje swoje zadania, co polegać ma na braku odpowiedzi na pismo Skarżącego z dnia 28 kwietnia 2025 r., braku realizacji obiecanych przez Burmistrza działań oraz nieprzekazaniu korespondencji Skarżącego (tj. pisma z dnia 28 kwietnia 2025 r.) Radzie Sołeckiej.

W dniu 28 maja 2025 r. Skarżący złożył kolejne pismo zatytułowane „skarga”, odnosząc się do kwestii, które były objęte przedmiotem skargi z dnia 16 maja 2025 r. Skarżący wskazał, że już po złożeniu skargi, której przedmiotem był m.in. brak odpowiedzi na jego wniosek z dnia 28 kwietnia 2025 r., otrzymał odpowiedź doręczoną mu przez pracownika Urzędu. Skarżący ma zastrzeżenia co do tego, że pismo zostało mu doręczone już po dniu złożenia przez niego skargi, a datowane jest na dzień 16 maja 2025 r. Ponadto Skarżący wskazał, że nie uzyskał odpowiedzi na wszystkie, postawione przez siebie pytania.

Przewodnicząca Rady Miejskiej w Kątach Wrocławskich przekazała skargę Komisji Skarg, Wniosków i Petycji w celu jej zbadania i przygotowania projektu uchwały rozstrzygającej zasadność skargi.

Podczas posiedzenia Komisji w dniu 5 czerwca 2025 r. Przewodniczący  Komisji zreferował stawiane w skardze zarzuty oraz stanowisko Burmistrza. W posiedzeniu Komisji uczestniczył również Skarżący, który zajął stanowisko w sprawie. Dodatkowo Komisja pozyskała opinię prawną.

Analizując zebraną w sprawie dokumentację, oceniając zasadność skargi i odnosząc się do zarzutów wzięto pod uwagę co następuje.

Na podstawie przepisu art. 229 pkt 3 k.p.a. rada gminy jest kompetentna do rozpatrywania skarg na działalność wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych. Zgodnie z art. 227 k.p.a. przedmiotem skargi może być zaniedbanie lub nienależyte wykonanie zadań przez właściwe organy, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwienie spraw.

Skarga stawia Burmistrzowi kilka zarzutów, które wymagają szerszego omówienia.

Pierwszy zarzut – dotyczący braku odpowiedzi na złożony przez Skarżącego wniosek z dnia 28 kwietnia 2025 r.  - jest niezasadny, albowiem Skarżący otrzymał odpowiedź na swoje podanie w dniu 22 maja 2025 r., przy czym – co należy podkreślić – bez znaczenia jest w tym przypadku data sporządzenia pisma (tj. data widniejąca w jego nagłówku). Istotne jest, aby w przewidzianym ustawą terminie jego adresat odpowiedział na złożony wniosek – nadając przesyłkę w tej dacie, lub doręczając ją osobiście, zgodnie z regułami k.p.a. W tym zakresie wskazać należy, że w myśl art. 244 § 1 k.p.a. w sprawie terminu załatwiania wniosków stosuje się przepis art. 237 § 1, czyli przepis dotyczący terminu załatwienia skarg, zgodnie z którym organ właściwy do załatwienia skargi powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesiąca. Tym samym Burmistrz, udzielając w dniu 22 maja 2025 r. (data odebrania przez Skarżącego odpowiedzi na złożony przez niego w dniu 28 kwietnia 2025 r. wniosek) odpowiedzi na złożony w dniu 28 kwietnia 2025 r. wniosek Skarżącego, zachował ustawowy termin. Skarga w tym zakresie jest więc bezzasadna.

Drugi zarzut – dotyczący braku realizacji obiecanych przez Burmistrza działań jest niezasadny. Skarżący wskazuje, że Burmistrz „obiecał” odpowiadać na pytania w „przeciągu paru dni”. Nie można jednak zapominać, iż Burmistrz – jako organ administracji publicznej – działając na podstawie i w granicach prawa, powinien załatwiać skargi, wnioski i petycje w ustawowym terminie (szczególnie mając na względzie ilość korespondencji wpływającej do Urzędu). Termin na załatwienie petycji to termin 3 miesięcy, zaś załatwienie skarg i pozostałych wniosków to termin 1 miesiąca.  Skarga jest zatem bezzasadna, albowiem na wniosek Skarżącego Burmistrz odpowiedział w terminie 1 miesiąca, zaś termin do załatwienia petycji dotyczącej przedmiotowej drogi jeszcze nie upłynął.

Trzeci zarzut – dotyczący nieprzekazania przez Burmistrza pisma Skarżącego z dnia 28 kwietnia 2025 r. Radzie Sołeckiej, również uznać należy za niezasadny. Strona, wskazując w piśmie, że jest ono kierowane „do wiadomości” innego jeszcze podmiotu, nie domaga się skierowania tego pisma do wiadomości tego podmiotu przez adresata pisma, ale informuje tego adresata, iż pismo to skierowała również do tego drugiego podmiotu.  Innymi słowy adresat pisma nie jest zobowiązany do jego doręczenia podmiotom wskazywanym jako podmioty otrzymujące to pismo „do wiadomości”, a adnotacja w piśmie „do wiadomości” oznacza, że jego autor pismo skierował również do wiadomości innego podmiotu. Zarzut dotyczący nieprzekazania przez Burmistrza złożonego przez Skarżącego wniosku do Rady Sołeckiej jest zatem nieuzasadniony.

Co zaś dotyczy zarzutu rozwiniętego w piśmie Skarżącego z dnia 28 maja 2025 r., tj. zarzutu załatwienia przez Burmistrza wniosku w sposób nieudzielający odpowiedzi na wszystkie pytania, wskazać należy, że nie zasługuje on na uwzględnienie. Skarżący w swoim piśmie zadał Burmistrzowi pytanie w jaki sposób mieszkańcy mogą uzyskać wgląd do dokumentacji ulicy Stawowej, zaś Burmistrz odpowiedział, że jest to możliwe w trybie dostępu do informacji publicznej. Ponadto Skarżący pytał, czy zgodnie z deklaracjami Burmistrz zaopiniuje pozytywnie petycję mieszkańców, a Burmistrz odpowiedział, że złożony wniosek o zmianę organizacji ruchu nie może być podstawą do zmiany tej organizacji, albowiem nie zawiera kompletnego projektu organizacji ruchu. Ponadto w zakresie petycji – mając na uwadze termin jej rozpoznania (3 miesiące) – Burmistrz może wypowiedzieć się dopiero po jej rozpoznaniu. Skarżący pytał również Burmistrza o montaż słupków na drodze i w tym zakresie Burmistrz udzielił Skarżącemu odpowiedzi.

Skarżący pytał ostatecznie Burmistrza o kontakt organu ze Starostwem. W tym zakresie wskazać jednak należy, iż brak jest trybu uzyskiwania od organu zarządzającego ruchem informacji/porad dotyczących możliwości zmiany organizacji ruchu, a wniosek o taką zmianę można złożyć przedkładając tylko kompletny projekt w trybie przewidzianym w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem, o czym Skarżący został poinformowany przez Burmistrza w odpowiedzi na postawione uprzednio pytania.

Zatem w zakresie zarzutu dotyczącego braku kompletnej odpowiedzi na wniosek skarga jest bezzasadna.

Mając na uwadze powyższe, nie sposób dopatrywać się po stronie Burmistrza jakichkolwiek uchybień czy działań niezgodnych z prawem.

Mając na uwadze przedstawione w opinii prawnej argumenty, a także pisemne wyjaśnienia Burmistrza, Komisja stosunkiem głosów 3 „za”, 0 „przeciw” i 1 „wstrzymujących się” zarekomendowała Radzie Miejskiej uznanie skargi za bezzasadną.

Mając na uwadze powyższą ocenę poszczególnych zarzutów skargę należy uznać za bezzasadną.

Wobec powyższego, podjęcie niniejszej uchwały jest uzasadnione.